نیایش برای صلح

نیایش برای صلح

خداوندا

مرا وسیلۀ صلح خویش قرار ده

آنجا که کین است، باداکه عشق آورم

آنجا که تقصیر است، باداکه بخشایش آورم

آنجا که تفرقه است، باداکه یگانگی آورم

آنجا که خطاست، باداکه راستی آورم

آنجا که شک است، باداکه ایمان آورم

آنجا که نومیدی است، باداکه امید آورم

آنجا که ظلمات است، باداکه نور آورم

آنجا که غمناکی است، باداکه شادمانی آورم.

خداوندا

باداکه بیشتر در پیِ تسلّی دادن باشم، تا تسلّی یافتن

در پیِ فهمیدن باشم، تا فهمیده شدن

در پیِ دوست داشتن باشم، تا دوست داشته شدن

چه با دادن است که می‌گیریم

با فراموشیِ خویشتن است که خویشتن را باز می‌یابیم

با بخشودن است که به کف می‌آوریم

با مردن است که به زندگی برانگیخته می‌شویم.

سن فرانچسکوی آسیزی

(رفیقِ اعلی، از کریستیان بوبن، ترجمۀ پیروز سیار، تهران: طرح نو، ۱۳۸۴، صص ۱۰۸-۱۰۷)