تنبلیِ پسندیده

سخنان دلنشین استاد ارجمند، دکتر آرش نراقی
دربارۀ «تنبلیِ پسندیده»
زمان: ۱۴ دقیقه
زندگی در دورۀ جدید سرعت بسیاری گرفته است و گاهی از دیروز تا امروز، با معیارهای گذشتگان، بیش از هزار سال تغییر و تحول را در خود دارد؛ یعنی فاصله ای که انسان زمانۀ ما از دیروز تا امروز می‌پیماید و تحولاتی که از سر می‌گذراند، به اندازه هزار سال گذشتگان است. از این روست که اگر انسانها به سرعت تمام کوشش نکنند و ندوند، خیلی زود کهنه می‌شوند و از گردونۀ پرشتاب زندگیِ جدید به بیرون پرتاب می‌شود. انسان جدید به شدت سرآسیمه و شتابزده است و چنان در چنبرۀ بی‌پایان مصرف‌زدگی و کمیت‌گرایی گرفتار شده است که غالباً بی آنکه برای خویشتنِ خویش وقت بگذارد، ناگهان درمی‌یابد که عمرش سر آمده است و حاصلی جز خستگی و فرسودگی و پژمردگی نصیبش نشده است.
استاد آرش نراقی در سخنان کوتاه و عمیقی که براتون می‌فرستم، در ستایش از «تنبلی» داد سخن می‌دهند و به ما توصیه می‌کنند که گاهی دست از هرگونه کوششی برداریم و برای فراغتِ روحِ خود وقت بگذاریم و نفسی تازه کنیم. این سخنان زیبا پیامهای مهمی برای ما دارند. امیدوارم دوستان عزیزم بارها به این سخنان گوش فرادهند و در آنها تأمل کنند. البته خواهشم این است که از این سخنان چنین استفاده نکنید که باید زندگی را به بیکاری بگذرانید. این سخنان خطاب به کسانی است که چنان در کار غرق شده‌اند که زندگی را از یاد برده‌اند و برای خود وقت نمی‌گذارند. به همین خاطر خواهش می‌کنم در عین حال که کوشش می‌کنید برای آرامش و فراغت و تنبلی پسندیده وقت بگذارید، برای کار هم وقت بگذارید و بالا غیرتاً کمی هم کار کنید!!!