کیمیای نظر

کیمیای نظر

بعضی نگاه‌ها تا عمق جان آدم نفوذ می‌کنن و آتش در خرمن هستی او میندازن. این نگاه‌ها مثل کیمیا هستن و میتونن مسِ وجود انسان رو به زرِ ناب تبدیل کنند. صاحبانِ این نگاه‌ها با «تأییدِ نظر» مشکلِ ما رو حل می‌کنن و نیازی به زیاده‌گویی ندارن. به قول خواجۀ اهل راز: «او به تأیید نظر حل معما می‌کرد». چنین کسانی بدون آنکه سخنی بگن، به پرسش‌های ما پاسخ  میدن. از مولانا بشنوید: «ای لقای تو جواب هر سؤال // مشکل از تو حل شود، بی قیل و قال». آری، اگه «رؤیتِ کسی برای ما سودمند نباشه، احتمالاً «روایتِ» او هم سودی به حال ما نخواهد داشت». لابد حافظ به چنین کسانی نظر داشته، وقتی که می‌گفته: «آنان‌که خاک را به نظر کیمیا کنند // آیا بود که گوشۀ چشمی به ما کنند»؟ همۀ اینا رو گفتم، تا به اینجا برسم که وقتی این فیلم چند ثانیه‌ای از مرحوم علامه طباطبایی رو دیدم، همۀ وجودم گرم  شد. نگاهِ این مرد و صفای باطن و سادگیِ او که مانند یک کودکه، خیلی برام دلنشین بود و دلم خواست که این لحظۀ خوش رو با همۀ دوستانم تقسیم کنم. این نکته رو هم یادآوری کنم که نزدیکان علامه طباطبایی گفته‌اند که او مردی خجالتی و شرمگین بوده است و در این فیلم می‌بینید که وقتی طرف مقابل از او می‌پرسد: «چرا شما شعر گفتید»؟ این مرد بزرگ برای لحظه‌ای دستپاچه می‌شه و شرمی زیبا همۀ وجودش رو می‌گیره. امیدوارم که از این فیلم کوتاه لذت ببرید.