ویکتور هوگو
همه فتوحات عالی، کمابیش، به قیمتِ تَهَوّر حاصل شده است
فریادِ «شهامت» یک «کُن فَیَکون» است.
نوع بشر برای آنکه قدم پیش گذارد، باید بر فرازِ قلل، به طور ثابت، سرمشقهای عالیِ جرأت را پیش روی خود داشته باشد.
بیپرواییها تاریخ را خیره می کند و یکی از انوار بزرگی است که بر بشر میتابد.
کوشیدن،
خطر را حقیر شمردن،
پافشاری کردن،
اصرار ورزیدن،
نسبت به خویشتن وفادار بودن،
سینه پیش تقدیر سپر کردن،
حوادث را به وسیلۀ نترسیدن از آنها مبهوت ساختن،
گاه اقتدارِ ناشایسته را پست شمردن،
گاه پیروزیِ مستانه را دشنام دادن،
محکم ایستادن،
پایمردی داشتن
این است سرمشقی که ملل بدان محتاجاند.
(بینوایان، ترجمۀ حسینقلی مستعان، صص ۴۹۰- ۴۸۹)