بخش اعظم این غزل دربارۀ «مصاحبت» است. مولانا در این غزل میکوشد که ویژگیهای همنشینِ شایسته را برای ما مشخص کند و از همنشینی با «ناجنسان» ما را بر حذر بدارد. به نظر او در این دنیا ابلیسانِ آدمرو بسیارند؛ کسانی که با زیرکی و نیرنگ ما را فریب...
۶ مرداد ۱۴۰۳
