شرح غزل ۱۳۱۷ غزلیات شمس

آن میرِ دروغین بین، با اسپک و با زینک شنگینک و منگینک، سر بسته به زرّینک چون مُنکِرِ مرگ است او، گوید که اجل کو کو؟ مرگ آیدش از شش سو، گوید که منم اینک!

- مشاهده مطلب

۱۹ مهر ۱۴۰۳