شرح غزل ۱۰۴۳ غزلیات شمس

چنان مستم، چنان مستم من امروز که از چنبر برون جَستم من امروز چنان چیزی که در خاطر نیابد چنانستم، چنانستم من امروز به جان با آسمانِ عشق رفتم به صورت گر در این پستم من امروز

- مشاهده مطلب

۱۱ خرداد ۱۴۰۴

شرح غزل ۱ غزلیات شمس

ای رستخیز ناگهان، وی رحمت بی‌مُنتها! ای آتشی افروخته، در بیشة اندیشه‌ها امروز خندان آمدی، مفتاحِ زندان آمدی بر مستمندان آمدی، چون بخشش و فضلِ خدا

- مشاهده مطلب

۱۱ خرداد ۱۴۰۴

شرح غزل ۱۲۶۵ غزلیات شمس

گر بی‌دل و بی‌دستم، وز عشقِ تو پابستم بس بند که بشْکستم، آهسته که سرمستم در مجلسِ حیرانی، جانی است مرا، جانی زآن شد که تو می‌دانی، آهسته که سرمستم

- مشاهده مطلب

۱۱ خرداد ۱۴۰۴

شرح غزل ۲۰۳۹ دیوان شمس

رو سر بنه به بالین رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن! ترکِ منِ خرابِ شبگردِ مبتلا کن! ماییم و موجِ سودا، شب تا به روز تنها خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن! از من گریز، تا تو هم در بلا نیفتی بُگزین رهِ سلامت، ترکِ رهِ بلا کن! ماییم و آبِ دیده،...

- مشاهده مطلب

۱۱ خرداد ۱۴۰۴

شرح غزل ۲۰۳۹ غزلیات شمس

این غزل بسیار زیبا، آخرین غزل مولاناست. بهتر است که عین سخن افلاکی، در مناقب العارفین (جلد 2، صص 589 و 590) را با هم بخوانیم: و گویند: حضرت سلطان ولد، از خدمتِ بی‌حد و رقّتِ بسیار و بی‌خوابی، به غایت ضعیف شده بود؛ دائم...

- مشاهده مطلب

۱۱ خرداد ۱۴۰۴