در بعضی از اشعارِ مولانا میبینیم که او از اینکه دشمنشاد شود، بیمناک است و خوش ندارد در وضعیتی قرار بگیرد که به کامِ بدخواهانِ حسودِ او باشد و حتّی درمواردی برای نابودیِ آنها دعا میکند؛ برای نمونه به ابیات زیر نگاه کنید:
رضا مده که دلم کامِ دشمنان...
۶ مرداد ۱۴۰۳
