۱) چه سعادتی است تنها بودن، با خویش بودن! چه سعادتی است از زنجیر آزاد شدن و از شکنجهی خاطرات و از نیرنگِ چهرههای محبوب و منفور رهایی یافتن! چه سعادتی است زیستن، اما طعمهی زندگی نبودن، فرمانروای زندگی گشتن. (ژان کریستف، ج ۲/ ص ۱۱) ۲) جرأت کنید...
۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
